ว่าด้วยเรื่องความชอบ แน่นอนว่าหากเอาคนร้อยคนมาถามว่าไก่เก่งต้องเป็นแบบไหน คำตอบที่ได้ก็คงต่างกันออกไป เพราะความชอบมันเป็นสไตล์ที่ไม่เหมือนกันโดยเฉพาะคนรักไก่ชน ก็มีหลากหลายกลุ่ม แบ่งแยกแตกต่างกันออกไปตามแต่กลุ่มความชอบ บางคนชอบไก่ดัง บางคนชอบไก่เก่ง บางคนชอบไก่แพง เห็นมั้ยครับแค่พูดถึงกลุ่มความชอบก็มีตั้งหลายกลุ่ม
.jpg)
มาตรฐานความเก่ง ใช้อะไรเป็นเกณฑ์ ? มาตรฐานความเก่ง ก็ต้องเป็นไก่ชนเก่ง ซึ่งนิยามความเก่งของไก่ชนมันกว้างมาก เพราะมันต่างจากสินค้าที่วางขายในเซเว่น ที่มีกระบวนการมีสูตรเฉพาะในการผลิต ผ่านกระบวนการ ชั่ง วัด ตวง แต่ไก่ชนจะใช้สูตรเดียวกันไม่ได้ เพราะไก่ชนมีชีวิต ฉะนั้นมาตรฐานสายพันธ์จึงเป็นเรื่องที่ทำได้ยาก แม้ว่าไก่ชนจะมีแชมป์มามากมาย ก็ไม่ได้หมายความว่าจะถ่ายทอดความเก่งออกมาในรุ่นลูกได้เท่ากันหมด ฉะนั้นเกณฑ์ความเก่งของไก่ชน ถ้าดูที่ไก่ไม่ได้ก็ต้องดูที่คนเลี้ยงไก่ครับ ว่าน่าเชื้อถือ มีมาตรฐานแค่ไหน
เป็นคนเลี้ยงไก่ชนต้องใจกว้าง จะซุ้มเล็กหรือฟาร์มใหญ่ก็ต้องหัดเป็นคนใจกว้าง ยอมรับหรือรับผิดชอบในผลงานคำติชมให้ได้ ต้องเป็นคนหนักแน่นในคำพูด และต้องชัดเจน เพราะความชอบมันไม่เท่ากัน และมาตรฐานก็ไม่ได้เท่ากัน การถูกวิจารณ์หรือคำตำหนิ ติชมจึงย่อมเกิดขึ้นได้ แต่ก็ต้องอยู่ในขอบเขตข้อตกลงกันตั้งแต่ต้น ทั้งคนซื้อและคนขายไม่อย่างนั้นจะผิดใจกันเปล่าๆ
.jpg)
การมีมาตรฐานในทุกๆ เรื่องเป็นเรื่องที่ดี โดยเฉพาะเรื่องไก่ชนเป็นการยกระดับของความมาตรฐานซุ้มฟาร์ม มาตรฐานของการจัดการ ซึ้งสามารถทำให้เห็นความชัดเจนของการเอาใจใส่ในเรื่องของคุณภาพฟาร์ม แต่คำถามที่ว่ามาตรฐานไก่เก่งใช้อะไรวัด ก็คงต้องใช้การตัดสินใจของแต่ละคนเป็นตัวตัดสินแล้วหละครับ เพราะความชอบคือมาตรฐาน เก่งเขา กับเก่งเราจึงไม่เท่ากัน โชคดีมีไก่เก่งกันทุกคนครับ
